اعتیاد به مواد مخدر ، مواد محرک ، سیگار و الکل

پیشرفتهای علمی در تحقیقات مربوط به طب سوزنی کاربرد این این روش درمانی را در دو دهه گذشته به میزان زیادی افزایش داده است. این طب در درمان اعتیاد نیز کاربرد وسیعی پیدا نموده است و پژوهشگران معتقدند که آزاد شدن واسطه های شیمیایی همچون آندروفین ،انکفالین ،سروتونین و……واسطه گر این اثرمی باشند.

درمان اعتیاد شامل سه مرحله است

الف- سم زدایی ب- بازتوانی ج- پیشگیری از عود

سم زدایی فاز اول درمان است و در این مرحله علائم بازیس گیری شامل درد – بی قراری – بی خوابی و علائم گوارشی ظاهر می شود ، هدف از درمان در این مرحله شامل از بین بردن علائم اولیه ناشی از ترک و برگشت فرد به حالت نسبتا طبیعی و وضعیت نرمال فیزیولوژیک است. این مرحله حدود ۱۰-۵ روز طول می کشد.

باز توانی : مرحله دوم درمان بوده که بعد از دوره سم زدایی شروع می شود و شامل کم کردن عوارض منفی سوء مصرف مواد مخدر و تغییر رفتار های اعتیادی است که حدود سه ماه طول می کشد .

مرحله پیشگیری از عود: که همراه مرحله دوم شروع می شود و هدف از آن مقابله با وسوسه مصرف مواد مخدر و پیشگیری از عود بیماریست.

شاید بتوان گفت مشکلترین قسمت درمان مرحله سوم درمان است.

کاربرد طب سوزنی در درمان اعتیاد شامل تخفیف علائم جسمی و روحی درمرحله اول، کمک به بازتوانی و کاهش علائم وسوسه در دوره سوم درمان است.

اولین بار در سال ۱۹۷۳ wen جراح مشهور هنگ کنگی کشف کرد که طب سوزنی علائم بازیس گیری اعتیاد به مواد مخدر را تسکین می دهد. او در اولین مقاله اش گزارش نمود که درمانهای روزانه با طب سوزنی بر روی گوشی به مدت ۸ روز به بیمار کمک می کند که مواد مخدر را کنار بگذارد. (۱,۲)

اما در مقاله بعدی چنین گزارش نمود که روش درمانی موثرتر و سریعتر عبارتست از بکارگیری نالوکسان همراه با طب سوزنی الکتریکی که موجب تحریک الکتریکی سوزنها میشود که به مدت ۳۰ دقیقه در روز و برای ۳ روز متوالی استفاده می شود (۳)

wen ادعائی برای درمان قطعی نداشت زیرا بیمار هنوز به بازتوانی روانی نیاز داشت.

بکارگیری عملی طب سوزنی در درمان اعتیاد در نیویورک در بیمارستان lincolen در دهه ۱۹۷۰ بکار رفت .

پروتکل درمانی در بیمارستان lincolen عبارت بود از استفاده از ۵ نقطه طب سوزنی در هر گوش .

بسیاری از متخصصین طب سوزنی بغیر از گوش از نقاط بدن نیز استفاده می کردند و این سوزنها با توجه به نوع ماده مصرفی و علائم ناشی از ترک در فرد ، در نقاط خاص زده می شد و ممکن بود از فردی به فردی متفاوت باشد. این تکنیکها به تخفیف علائم بازیس گیری و وسوسه ناشی از ترک کمک می کرد . درمان در هر جلسه ۴۰-۳۰ دقیقه طول می کشید ( (۴

در سال ۴۱۹۸ new meyer و همکاران تاثیر طب سوزنی و دارو درمانی را مورد مقایسه قرار دادند.

در گروهی که طب سوزنی به عنوان درمان کمکی استفاده شده بود علائم بازیس گیری مثل درد – بی قراری – بی خوابی ، افسردگی و اضطراب کمتر بود ( (۵

تحقیق دیگری که توسط turnabout در طول یکسال بر روی بیماران وابسته به مواد الکل در سانتامونیکا انجام شد نتایج زیر بدست آمد:

۱-افرادی که با طب سوزنی درمان شده بودند میزان بهبودی دوبار بیشتر از افرادی بود که با طب سوزنی درمان نشده بودند.

۲- بیش از ۷۰% افرادی که با طب سوزنی درمان شدند دوره سم زدایی را تکمیل نمودند این روش ( طب سوزنی ) برای درمان بیماران الکلیسم تا پایان دوره سم زدایی ۹۰% بود میزان بهبودی تا پایان دوره سم زدایی در بیماران که بغیر از طب سوزنی درمان شده بودند ۵۰% بود.

در سال ۱۹۹۳ weshburn Am و همکاران یک مطالعه کنترل شده روی ۱۰۰ بیمار مبتلا به هروئین انجام دادند ((۶ در این تحقیق از طب سوزنی گوش استفاده شد و بیماران به دو گروه تقسیم شدند. در گروه اول سوزنها به نقاط حقیقی و در گروه دوم سوزنها به نقاط غیر حقیقی ( غیر از نقاط اصلی طب سوزنی )زده شد.میزان بهبودی در گروه اول بیشتر از گروه دوم بود .

در سال ۱۹۹۶ Mi Gurevich و همکاران ، طب سوزنی گوش را برای بیماران مبتلا به اعتیاد که به بخش روانپزشکی مراجعه می کردند انجام دادند ۷۷۰ بیمار تحت درمان قرار گرفتند نیمی از بیماران به عنوان گروه کنترل ونیمی به عنوان مورد قرار گرفتند.گروه مورد بطور معنا داری بهتر از گروه کنترل به درمان پاسخ دادند . چهار ماه بعد از سم زدایی ۵۸% از گروه مورد در مقایسه با ۲۶% گروه شاهد پیگیری درمان خود بودند.(۷)

از میان تمام مطالعات انجام شده ، مطالعه ای که توسط Bullok انجام شد قابل توجه است. او در این تحقیق با استفاده ار طب سوزنی گوش الکلیهای مزمن را درمان نمود . به ۲۵ نفر از ۵۰ بیمار ۳ سوزن در نقاط حقیقی گوش و ۲۵ نفر دیگر سه سوزن در نقاط غیر حقیقی زده شد. علی رغم پیشنهاد به مصرف مشروبات الکلی بعد از دریافت طب سوزنی حقیقی ۴۲% الکلیها به مدت ۳ ماه عاری از الکل باقی ماندند و ۲۸% دیگر نیز مقادیر کمتری الکل مصرف نمودند.

ازاین رو طب سوزنی نیاز و میل مذکور را کاهش داده و صرفا سرکوب کننده علائم قطع مصرف نبود. طب سوزنی ساختگی اثری نداشت .(۸)

Bulock و همکارانش در ۸۰ بیمار این تحقیق را تکرار نمودند و به نتایج نسبتا مشابهی بدست آوردند.

تحقیقی که توشط اینجانب در سال ۲۰۰۸ با همکاری سازمان بهداشت جهانی انجام شد میزان بهبودی با طب سوزنی دوبرابر درمان دارویی را به اثبات می رساند.

با توجه به رشد روز افزون اعتیاد خصوصا مواد محرک درمان با طب سوزنی در موارد زیر کاربرددارد.

۱- بیماران وابسته به مواد محرک

۲- بیماران وابسته به مواد مخدر

۳- یماران وابسته به سیگار

۴- بیماران وابسته به متادون

۵- بیماران وابسته به الکل

Refrences:

۱٫ Wen HL, Cheung SYC (1973) Treatment of drug addiction by acupuncture and electrical stimulation. Asian J Med 9:138-141

۲٫ Wen HL, Ho WK, Wong HK et al (1978) Reduction of adrenocortico-tropic hormone (ACTH) and cortisol in drug addicts treated by acu-puncture and electrical stimulation (AES). Comp Med East West 6:61-66

۳٫Wen HL, Ho WK, Ling N, Ma L, Chao GH (1979) Influence of elec-tro-acupuncture on naloxone-induced morphine withdrawal. II. Ele-vation of immunoassayabie beta-endorphin activity in the brain but not the blood. Am J Chin Med 7:237-240

۴٫Severson L. Merkoff RA, Chun HH (1977) Heroin detoxification with acupuncture and electrical stimulation. Int J Addict 12:911-922

۵٫ Newmeyer JA, Johnson G, Klot S. Acupuncture as a detoxification modality. Jounal of Psychoactive Drugs 1984; 16:241-261.

۶٫Washburn AM, Fullilove RE, Fullilve MT, Keenan PA, McGee B, Morris KA, Sorenson JL, Clark WW. Acupuncture heroin detoxification: A single-blind clinical trial. Journal of Substance Abuse Treatment 1993; 10(4):345-351.

۷٫Gurevich MI, Duckworth D, Imhof JE, Katz JL. Is auricular acupuncture beneficial in the inpatient treatment of substance abusing patients ? A pilot study. Journal of Substance Abuse Treatment 1996 13(2): 165-171.

۸٫ Bullock M, et al (1987) Acupuncture treatment of alcoholics. Alcoholism Clinical and Exp Res 11:292-295

۹٫ Buiiack ML et al (1989) Controlled trial fo acupuncture for severe recidivist alcoholism. Lancet 1:1435-1439